أضيفت في : 08-07-2018

حسن بن علی رضی الله عنهما نوه ى رسول الله صلی الله علیه وسلم بود. او یکی از علمای صحابه و بردبارترین و خوش اخلاق‌ترین و یکی از صاحب نظران و سید و سرور مسلمانان بود[1]. او حبیب رسول الله صلی الله علیه وسلم بود، از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم به حسن رضی الله عنه فرمودند: «اللَّهُمَّ إِنِّی أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ، وَأَحِبب مَنْ یُحِبُّهُ»[2] «پروردگارا من او را دوست دارم، پس او را دوست بدار و هرکس که او را دوست می‌دارد، دوست بدار».

و ابوبکر رضی الله عنه می‌گوید: دیدم که رسول الله صلی الله علیه وسلم بر منبر بوده و حسن بن علی رضی الله عنه کنار ایشان می‌باشد و رسول الله صلی الله علیه وسلم یک بار به مردم نگاه می‌کند و بار دیگر به حسن و می‌گوید: «إِنَّ ابْنِی هَذَا سَیِّدٌ، وَلَعَلَّ اللَّهَ أَنْ یُصْلِحَ بِهِ بَیْنَ فِئَتَیْنِ مِنَ الْمُسْلِمِینَ عَظِیمَتَیْنِ» این فرزند من سید است و باشد که الله متعال به وسیله‌ی او میان دو گروه بزرگ از مسلمانان صلح برقرار سازد.[3]
و این خبر محقق گردید؛ وقتی که علی بن ابی‌طالب رضی الله عنه شهید شد و مردم با حسن بن علی رضی الله عنه بیعت کردند، درحالی‌که گردان‌های حسن بن علی رضی الله عنه همچون کوه‌ها بودند - چنان‌که بخاری در صحیحش ذکر می‌کند[4] - اما حسن خواست خون مسلمانان را حفظ نموده و آنان را بر یک امام جمع نموده و ایشان را یکپارچه و متحد کند، پس در امر حکومت به نفع معاویه بن ابوسفیان، کاتب وحی رب العالمین[5] تنازل نمود. الله از همه‌ی اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم راضی باشد.
این موضع حسن بن علی رضی الله عنه از بزرگ‌ترین مواضع حکمت و از بارزترین ادله‌ی روشن بر زهد و پارسایی حسن رضی الله عنه نسبت به دنیای فانی و رغبت وی به آخرت باقی و حفظ خون امت رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌باشد، براستی خلافت و پادشاهی را ترک گفته و رها نمود اما نه به خاطر اندک بودن افراد و ذلت و خواری و نه به خاطر هیچ علتی، بلکه به خاطر رغبت و تمایل وی به پاداش پروردگار؛ و چون حفظ خون مسلمانان را در این امر دید، امر دین و مصلحت امت را رعایت نمود.[6]
و سالی که حسن بن علی رضی الله عنه به نفع معاویه رضی الله عنه از امر حکومت تنازل کرد، سال جماعت (یکپارچگی و همبستگی) نامیده شد، زیرا در این سال همه‌ی مسلمانان در مورد معاویه رضی الله عنه متحد شدند.[7]
 مقصود آن است که موضع حسن بن علی رضی الله عنه، موضعی حکیمانه و بزرگ و استوار بود، زیرا با این موضع‌گیری خون و مال و شرف و بزرگی امت رسول الله صلی الله علیه وسلم را حفظ نمود، که الله متعال از او راضی باد و او را راضی نموده و از سوی امت رسول الله صلی الله علیه وسلم بهترین پاداش‌ها را به وی ارزانی دارد.
منبع: برگرفته از کتاب اصول و مبانی دعوت در سیرت اصحاب احمد صلی الله علیه وسلم. مؤلف: د. سعید بن علی بن وهف قحطانی. مترجم: امین پور صادقی.
 
 [1]- نگا: البدایة والنهایة، ابن کثیر (8/16).
[2]- بخاری و شرح آن الفتح، کتاب البیوع، باب ما ذکر فی الأسواق (4/339)، (ش: 2122)؛ و مسلم، کتاب فضائل الصحابة - باب فضائل الحسن والحسین (4/1882)، (ش: 2421).
[3]- بخاری و شرح آن الفتح، کتاب الصلح، باب قول النبی ج للحسن بن علی: إن ابنی هذا سید (5/307)، (ش: 2704)؛ (6/628)، (7/94)، (13/61)؛ و لفظ این روایت از کتاب الصلح ذکر شده است.
[4]- بخاری و شرح آن الفتح، کتاب الصلح، باب قول النبی صلی الله علیه و سلم للحسن: إن ابن هذا سید (5/306)، (ش: 2704).
[5]- نگا: البدایة والنهایة، ابن کثیر (8/20)؛ وتاریخ الخلفاء، سیوطی، ص194.
[6]- نگا: فتح الباری شرح صحیح البخاری (13/66).
[7]- نگا: البدایة والنهایة (8/16).

مصدر:نوار اسلام